Οδοντικά Εμφυτεύματα – Αισθητική Οδοντιατρική – Περιοδοντολογία | Δρ. Γιώργος Μακρής & Συνεργάτες – Μητροπόλεως 53 Θεσσαλονίκη

Είναι το αντίστοιχο ενός δοντιού. Στην πραγματικότητα το εμφύτευμα αντιστοιχεί στη “ρίζα” του. Έχει το σχήμα βίδας και τοποθετείται μέσα στο κόκκαλο των γνάθων. Αυτό που φαίνεται στο στόμα (το δόντι) είναι ένα φυσικό δόντι από πορσελάνη το οποίο στηρίζεται στο εμφύτευμα (ρίζα).

Ένα εμφύτευμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν λείπει μόνο ένα, περισσότερα ή και όλα τα δόντια.

Α. Έλλειψη ενός δοντιού
Το εμφύτευμα αντικαθιστά ένα δόντι, ειδικά μπροστινό με σκοπό να μην χρησιμοποιηθούν τα γειτονικά ακέραια δόντια.

Β. Έλλειψη περισσότερων δοντιών
Ενδείκνυται σε περιπτώσεις που λείπουν τα πίσω δόντια (γομφίοι) και δεν είναι επιθυμητή η κατασκευή κάποιας ακίνητης προσθετικής αποκατάστασης (γέφυρα). Επίσης το εμφύτευμα χρησιμοποιείται εκεί που υπάρχουν μεγάλα διαστήματα και είναι δύσκολο ή αδύνατο λόγω απόστασης να κατασκευαστεί γέφυρα χρησιμοποιώντας μόνο τα υπάρχοντα δόντια.

Γ. Έλλειψη όλων των δοντιών
Τα εμφυτεύματα ενδείκνυνται σε δυο περιπτώσεις:

Το ποσοστό αποτυχίας εξαρτάται από την εμπειρία του γιατρού. Σε εξειδικευμένους και έμπειρους οδοντιάτρους τα ποσοστά αποτυχίας είναι μικρότερα του 1%.
Σε περίπτωση αποτυχίας ο λόγος είναι καθαρά τεχνικός. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση το εμφύτευμα μπορεί να αντικατασταθεί χωρίς πρόβλημα.

Με την κατάλληλη φροντίδα τα εμφυτεύματα μπορούν να διαρκέσουν μια ολόκληρη ζωή.
Με μια πρώτη ματιά το κόστος των εμφυτευμάτων είναι αρκετά υψηλότερο απ’ ότι η κατασκευή μια συμβατικής γέφυρας ή οδοντοστοιχίας.

Μακροπρόθεσμα όμως κι αν αναλογιστεί κανείς ότι μια συμβατική γέφυρα ή οδοντοστοιχία πρέπει να ξανακατασκευαστεί 2-3 φορές, τότε το συνολικό κόστος τους είναι μικρότερο.

Κανένα η μόνη εξαίρεση είναι τα παιδιά. Σ’ αυτά πρέπει να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη πριν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων (μετά την ηλικία των 16-18 χρόνων).

Καθόλου. Συνήθως ενοχλεί πολύ λιγότερο από την εξαγωγή. Στην περίπτωση που τοποθετούνται πολλά εμφυτεύματα στην ίδια επέμβαση μπορεί να παρατηρηθεί ελαφρύ πρήξιμο και κάποιος πόνος που καταπολεμάται με ένα απλό παυσίπονο.

Τις περισσότερες φορές μπορεί κανείς να επιστρέψει στην εργασία του αμέσως μετά την επέμβαση. Όταν τοποθετούνται πολλά εμφυτεύματα η μεσολάβηση ενός σαββατοκύριακου επιτρέπει την επάνοδο στην εργασία την Δευτέρα χωρίς πρόβλημα.

Από την ημέρα της πρώτης επίσκεψης απαιτούνται συνήθως 6-12 εβδομάδες για την ολοκλήρωση της θεραπείας. Όσο διαρκεί η θεραπεία κατασκευάζονται προσωρινές αποκαταστάσεις που προσφέρουν ικανοποιητική μάσηση, ομιλία και αισθητική εμφάνιση.

Όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες καταστάσεις το κάπνισμα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.
Συνίσταται λοιπόν η μείωση ή και πλήρης διακοπή του καπνίσματος τουλάχιστον 1η εβδομάδα μετά την επέμβαση διότι το κάπνισμα επηρεάζει τη διαδικασία επούλωσης.

Όχι. Όπως και για τα φυσικά δόντια αρκεί το καθημερινό βούρτσισμα και η τακτική επίσκεψη στο γιατρό.

Κατηγορηματικά όχι.
Σήμερα στην παγκόσμια αγορά κυκλοφορούν περισσότερες από 100 διαφορετικές εταιρίες εμφυτευμάτων και μερικές χιλιάδες επί μέρους εξαρτήματα.

Ωστόσο, οι εταιρίες εμφυτευμάτων που παρουσιάζουν τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες παρακολούθησης της συμπεριφοράς των εμφυτευμάτων τους σε βάθος 5-10 χρόνων όπως απαιτούν τα διεθνή πρότυπα είναι λιγότερες από πέντε. Αυτό σημαίνει για τα εμφυτεύματα αυτά υψηλότερα κοστολόγια, γιατί η διαρκής έρευνα τεκμηρίωσης είναι δύσκολη και απαιτεί μεγάλες χρηματοδοτήσεις.

Οι απομιμήσεις των εμφυτευμάτων αυτών από άλλες εταιρίες αντιγραφής προσφέρουν “ενδεχομένως” φθηνότερα εμφυτεύματα χωρίς επιστημονικές εγγυήσεις για την πρόγνωσή τους. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ότι μία αξιόπιστη εταιρία διαθέτει και υποστηρίζει με ανταλλακτικά και υλικά σε βάθος χρόνου οποιαδήποτε ανάγκη προκύψει.

Συνεπώς, όλα τα εμφυτεύματα δεν είναι τα ίδια, όπως δεν είναι και ίδια η συμπεριφορά τους στο πέρασμα του χρόνου.

Είναι η πιο συχνή ερώτηση που διατυπώνεται αμέσως προς τον γιατρό. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η τιμή ενός εμφυτεύματος εμπεριέχει πολλά έξοδα.

Ένας άλλος παράγοντας που διαμορφώνει το κόστος σχετίζεται με τη συνολική κατάσταση του στόματος και με τον αριθμό των απαιτούμενων εμφυτευμάτων. Για την ίδια περίπτωση δύο γιατροί μπορεί να προτείνουν διαφορετικό σχέδιο θεραπείας που να περιλαμβάνει περισσότερες εξαγωγές δοντιών και μεγαλύτερο αριθμό εμφυτευμάτων ή αντιθέτως διατήρηση δοντιών και λιγότερα εμφυτεύματα. Είναι επίσης πιθανό δύο διαφορετικοί γιατροί να απαιτούν περισσότερα ή λιγότερα εμφυτεύματα αναλόγως της εμπειρίας τους για το ίδιο κενό που υπάρχει στο στόμα. Επιπλέον, εάν ο γιατρός σας επιλέξει να δουλέψει με ένα σύστημα εμφυτευμάτων “απομίμησης” (βλέπε ερώτηση “Τα εμφυτεύματα είναι όλα ίδια;”) το κοστολόγιο θα είναι μικρότερο γι’ αυτόν και ενδεχομένως για σας.

Συνεπώς, εσείς θα πρέπει να επιλέξετε τον γιατρό που θα εγγυηθεί την αποκατάσταση του στόματός σας και την μακρόχρονη επιβίωση των εμφυτευμάτων με ένα προτεινόμενο κόστος που θα περιλαμβάνει όλα τα ενδεχόμενα από τα χειρουργικά μοσχεύματα μέχρι και την πιθανή απώλεια ενός εμφυτεύματος και την εγγύηση της αντικατάστασής του!

Δυστυχώς, οι εγγυήσεις που παρέχονται με την ένδειξη CE ή ISO αφορούν κατασκευαστικά δεδομένα. Πιστοποιούν δηλαδή την παραγωγή των εμφυτευμάτων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν πιστοποιούν την κλινική τους συμπεριφορά σε βάθος χρόνου. Αυτή προκύπτει μόνο μετά από συστηματικές κλινικές έρευνες που περιέχουν την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση.

Όχι. Έχει αποδειχθεί ότι τα θεραπευμένα δόντια, τόσο από ουλίτιδες όσο και από τερηδόνα, εφόσον αποκατασταθούν σωστά μπορούν να διατηρηθούν όσο και τα εμφυτεύματα. Σωστά τοποθετημένα εμφυτεύματα σε ένα στόμα μπορούν να βοηθήσουν και στην καλή πρόγνωση των υπολοίπων δοντιών.

Οι επιστημονικές στατιστικές στη διεθνή βιβλιογραφία αναφέρουν ότι σε βάθος 10 χρόνων οι απώλειες των εμφυτευμάτων είναι λιγότερο από 5%. Εμείς στο ιατρείο εγγυόμαστε την επιβίωση των εμφυτευμάτων για «μια ζωή» εφόσον όμως παρακολουθούμε συστηματικά και ελέγχουμε την κατάστασή τους. Ακόμη και αν δημιουργηθούν κάποια προβλήματα ο σχεδιασμός που προσπαθούμε να κάνουμε είναι τέτοιος που μας δίνει τη δυνατότητα να επανορθώσουμε!

Τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς είναι δύο ειδών. Το πρώτο είναι λοιμώξεις λόγω παραμελημένης στοματικής υγιεινής! Τα εμφυτεύματα παρουσιάζουν αντίστοιχες καταστάσεις με την ουλίτιδα ή την περιοδοντίτιδα, που υποσκάπτουν την στήριξή τους με φαινόμενα φλεγμονών. Το δεύτερο πιθανό πρόβλημα είναι μηχανικής φύσης, και όταν οι δυνάμεις είναι μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί να αντέξει το μασητικό σύστημα.

Και στις δύο περιπτώσεις μόνο η συστηματική παρακολούθηση (μία ή δύο φορές τον χρόνο) μπορεί να εγγυηθεί την μακροβιότητα των εμφυτευμάτων σας, και αυτή η παρακολούθηση είναι υποχρέωση δική σας αλλά και του θεράποντα ιατρού.

Κατηγορηματικά όχι.
Τα εμφυτεύματα είναι κατασκευασμένα από καθαρό τιτάνιο, ένα υλικό συμβατό με τον οργανισμό.
Εξάλλου τιτάνιο χρησιμοποιείται πολλά χρόνια τώρα και στην ορθοπαιδική χωρίς κανένα πρόβλημα.

Ο οργανισμός δεν απορρίπτει τα οδοντικά εμφυτεύματα, και αυτό είναι μία επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση. Αυτό βέβαια ισχύει για εκείνα τα εμφυτεύματα που είναι κατασκευασμένα κάτω από προσδιορισμένες συνθήκες και με αξιόπιστες τεχνικές, κάτι που μπορούν μερικές μόνο εταιρείες που έχουν να επιδείξουν επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα.

Είναι πιθανό αν κάποιος ιατρός χρησιμοποιεί εμφυτεύματα “ευκαιριακά” από εταιρείες που δεν εφαρμόζουν μεθόδους ελέγχου, να παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα. Άλλη πηγή προβλημάτων αποτελεί η λανθασμένη τεχνική της ιατρικής ομάδας. Αυτές οι δύο αιτίες αποτυχιών μπορούν τότε να αποδοθούν σε μια διαδικασία απόρριψης από τον οργανισμό. Στην πραγματικότητα όμως δεν φταίει καθόλου ο οργανισμός μας. Πρόκειται για “προβληματικά υλικά” και “προβληματικές τεχνικές”

Ναι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Στη διεθνή βιβλιογραφία τα ποσοστά επιτυχίας για άμεση φόρτιση (ο ορισμός για τοποθέτηση δοντιών την ίδια μέρα με την χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων) είναι υψηλό μόνο για την περιοχή της κάτω γνάθου και εφόσον συντρέχουν και μερικές ακόμη προϋποθέσεις (οστική πυκνότητα, αριθμός εμφυτευμάτων, μυϊκό σύστημα του ασθενούς). Στις άλλες περιπτώσεις τα ποσοστά αποτυχίας μπορεί να κυμαίνονται από 20-40%.

Πρώτα, γιατί υπάρχουν μερικές μόνο εταιρείες που κάνουν πρωτογενή ερευνα. Ερευνούν δηλαδή τη συμπεριφορά των εμφυτευμάτων σε διάφορους παράγοντες και παρέχουν αυτή την πληροφορία.

Δεύτερον, οι μεγάλες εταιρείες παρέχουν επίσης εγγύηση για τα εμφυτεύματά τους. Δηλαδή εάν κάποιο χαθεί για βιολογικούς ή μηχανικούς λόγους το αντικαθιστούν δωρεάν στο γιατρό.

Τρίτον, το να γνωρίζουμε το είδος του εμφυτεύματος είναι σημαντικό για να μπορεί άλλος γιατρός να βρει τα κατάλληλα ανταλλακτικά (για την αποκαταστασή του/επιδιόρθωση πιθανού πρόβλήματος).

Τέλος, είναι σημαντικό οι εταιρείες να είναι αξιόπιστες γιατί μόνο αυτές διατηρούν εξαρτήματα και ανταλλακτικά για πολλά χρόνια ενώ οι μικρές εταιρείες δυστυχώς αποσύρουν τις παλιές τους σειρές εξαρτημάτων και τότε σε περίπτωση προβλήματος καθιστούν την προσθετική αποκατάσταση άχρηστη.

Το ιατρείο μας έχει επιλέξει εδώ και 20 χρόνια τη συνεργασία με μία μόνο εταιρεία εμφυτευμάτων, την ελβετική Straumman. Ο λόγος είναι ότι

1. Η εταιρεία αυτή είναι από τις πρώτες αν όχι η πρώτη που έχει συνεχή έρευνα στο γνωστικό τομέα της εμφυτευματολογίας και παραγωγή πρωτογενούς γνώσης που εκμεταλλεύονται οι άλλες εταιρείες.
2. Διατηρεί πάντα τη δυνατότητα εύρεσης ανταλλακτικών γιατί διατηρεί αποθήκη ανταλλακτικών ακόμη και για τις πρώτες εκδόσεις εμφυτευμάτων.
3. Η βιομηχανική παραγωγή των εμφυτευμάτων γίνεται από την ίδια εταιρεία και όχι με ανάθεση σε άλλη εταιρεία.
4. Δεν έχει εξαγοραστεί έτσι ώστε να σταματήσει την παραγωγή παλαιών σειρών εξαρτημάτων.
5. Δίνει εγγύηση για τα εμφυτεύματα της(τα αντικαθιστά μετά από μια τυπική διαδικασία).

Συνεπώς ναι! Το ιατρείο μας παρέχει εγγύηση για τα εμφυτεύματα και τη χειρουργική αντικατάστασή τους. Φυσικά δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα των οδοντοτεχνικών εργαστηρίων εφόσον προκύψουν.

Η απάντηση είναι όχι! Οποιαδήποτε τοποθέτηση εμφυτευμάτων προϋποθέτει τη διάτρηση του οστού. Αυτομάτως, αυτό είναι τραύμα και προκαλεί αιμορραγία. Συνεπώς δεν υπάρχει ατραυματική και αναίμακτη τεχνική. Αυτή η ονομασία αναφέρεται σε πολύ μικρή και περιορισμένη χειρουργική προσέγγιση που μπορεί να πραγματοποιηθεί με πολλούς τρόπους! Εμείς θεωρούμε ότι η ελάχιστη παρέμβαση και όχι το χειρουργείο για το χειρουργείο, αποτελεί σεβασμό στον ασθενή που ζητά αποτελεσματικότητα, ταχύτητα και ακρίβεια.

Πρόκειται για μία επέμβαση που εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει αρκετό ύψος και εύρος οστού στην άνω γνάθο για να τοποθετηθεί ένα εμφύτευμα. Τότε χρησιμοποιείται ένα μέρος της κοιλότητας του ιγμορείου, (στο οποίο) τοποθετείται οστικό μόσχευμα το οποίο αποτελεί ένα ικρίωμα για να ωριμάσει νέο κόκκαλο και να τοποθετηθεί το εμφύτευμα μετά από 6 μήνες.

Σίγουρα ναι γιατί υπάρχει πάντα χρόνος αναμονής συνήθως 4-6 μήνες. Επιπλέον έχει πιο υψηλό κόστος γιατί πέρα από την δυσκολία της επέμβασης, απαιτεί σχετικά μεγάλη ποσότητα μοσχεύματος για να πληρωθεί το κενό του ιγμορείου που θα χρησιμοποιηθεί για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.

Τα στατιστικά στοιχεία επιτυχίας των τελευταίων χρόνων είναι πολύ υψηλά. Πρόκειται δηλαδή για μία προβλέψιμη επέμβαση με καλή πρόγνωση. Ωστόσο θα πρέπει να ειπωθεί ότι απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης, μεγαλύτερο οικονομικό κόστος και μεγαλύτερο χρόνο επούλωσης.

Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, διάγνωση και εκτέλεση. Υπάρχουν αναφορές συμβαμάτων και προβλημάτων γι αυτό μια συντηρητική προσέγγιση θα ήταν να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες πιο συμβατικής παρέμβασης για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Πρώτη εναλλακτική είναι τα πολύ κοντά εμφυτεύματα (έως και 4mm). Σ αυτήν την περίπτωση θα απαιτηθεί για εμβιομηχανικούς λόγους μεγαλύτερος αριθμός εμφυτευμάτων.

Δεύτερη εναλλακτική το διαγώνιο ή κεκλιμένο εμφύτευμα, που έχει και αυτό βιβλιογραφικά μεγάλο ποσοστό επιτυχίας.

Τρίτη εναλλακτική αποτελεί η κλειστή ανύψωση δηλαδή η περιορισμένη (2-3mm) αύξηση του υπάρχοντος οστού, χωρίς όμως την παρεμβατικότητα μιας ανοιχτής επέμβασης ιγμορείου.

Η μικροβιακή πλάκα είναι μία οργανωμένη μάζα μικροβίων προερχόμενα από τη φυσιολογική χλωρίδα του στόματος που έχει την ικανότητα να προσκολλάται στην επιφάνεια του δοντιού. Η ωρίμανση της πλάκας αυξάνει τη λοιμογόνο δράση της. Πρόκειται για το χαρακτηριστικό υπόλευκο επίχρισμα που δημιουργείται γύρω από το δόντι και ειδικότερα στην επιφάνεια «ένωσης» ούλου- δοντιού όταν αυτό παραμένει αβούρτσιστο. Η μικροβιακή πλάκα έχει ισχυρή προσκολλητική ικανότητα, επομένως μπορεί να απομακρυνθεί μόνο με τη μηχανική ενέργεια της οδοντόβουρτσας.

Η πέτρα ή τρυγία, όπως είναι ο δόκιμος όρος, αποτελεί την όψιμη και ενασβεστιωμένη μορφή της μικροβιακής πλάκας. Σχηματίζεται δηλαδή όταν η μικροβιακή πλάκα δεν απομακρύνεται έγκαιρα οπότε και ξεκινά η διαδικασία της ενασβεστίωσής της. Βρίσκεται σε μεγαλύτερη συχνότητα εκεί που εκβάλλουν οι σιελογόνοι αδένες (π.χ. οπίσθιες επιφάνειες κάτω δοντιών). Η τρυγία έχει αδρή επιφάνεια, ιδιότητα που συμβάλλει σε ακόμη ευκολότερη προσκόλληση νέας μικροβιακής πλάκας. Εντοπίζεται κυρίως στην συμβολή δοντιού- ούλου τόσο πάνω από τα ούλα (ορατή τρυγία) όσο και κάτω από αυτά.

Η ουλίτιδα είναι μια λοίμωξη που προκαλεί φλεγμονή με αιμορραγία στα ούλα. Κατά διαστήματα μπορεί να είναι πολύ έντονη (αίμα στο μαξιλάρι), κατά διαστήματα τα φαινόμενα υποχωρούν. Οι παθήσεις αυτές είναι αντιστρεπτές, δηλαδή με τη θεραπεία υπάρχει πλήρης αποκατάσταση της περιοδοντικής υγείας. Τα συμπτώματα της ουλίτιδας μπορεί να ενταθούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες, όπως ορμονικές διαταραχές (εφηβεία, κύηση, εμμηνόπαυση κ.α.), λήψη φαρμάκων ( ειδικές κατηγορίες αντιϋπερτασικών, αντισυλληπτικά κ.α.) αλλά και την παρουσία συστηματικών νοσημάτων (σακχαρώδης διαβήτης).

Η θεραπεία της ουλίτιδας βασίζεται στον έλεγχο του μικροβιακού παράγοντα δηλαδή στην απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας και τρυγίας. Πρόκειται για τον γνωστό «καθαρισμό».
Ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου πραγματοποιείται με ή χωρίς τοπική αναισθησία στα ούλα, συνήθως σε μία ή δύο συνεδρίες.

Η περιοδοντίτιδα είναι η λοίμωξη που εκτός από τους μαλακούς ιστούς (ούλα) επεκτείνεται στους υποκείμενους σκληρούς στηρικτικούς ιστούς του δοντιού (οστό). Σαν αποτέλεσμα αυτής, παρατηρείται η σταδιακή απώλεια του στηρικτικού οστού που περιβάλλει το δόντι με συνέπεια την υποχώρηση των ούλων αλλά και τη δημιουργία περιοδοντικού θυλάκου. Η περιοδοντίτιδα ανάλογα με τη χρονιότητα, την οστική καταστροφή που έχει επιφέρει αλλά και την ταχύτητα εξέλιξής της διακρίνεται σε αρχόμενη, μέτριου βαθμού, προχωρημένη και επιθετική.

Η θεραπεία, σε αντίθεση με την ουλίτιδα, δε μπορεί να αποκαταστήσει τους κατεστραμμένους ιστούς, αλλά μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου.

Η Περιοδοντίτιδα είναι «ύπουλη» νόσος. Δεν πονάει, όπως ένα χαλασμένο δόντι και δε φαίνεται εύκολα. Τα συμπτώματα έρχονται και φεύγουν. Μόνο σε τελικό στάδιο μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον ασθενή. Όταν δηλαδή τα δόντια αρχίζουν να έχουν κινητικότητα, να μετακινούνται σε άλλες θέσεις, να δημιουργούνται αποστήματα κλπ. Στην αρχική φάση μόνο ο γιατρός μπορεί να τη διαγνώσει.

Οι παθήσεις των περιοδοντικών ιστών είναι λοιμώξεις, δηλαδή οφείλονται στη δράση ειδικών παθογόνων μικροβίων που ζουν σε αναερόβιες συνθήκες (χωρίς οξυγόνο). Επίσης υπάρχει ένας προδιαθεσικός οικογενειακός παράγων και βέβαια μία αμέλεια στον τρόπο περιποίησης του στόματός μας. Ωστόσο ο κυριότερος παράγων παραμένει η μικροβιακή λοίμωξη.

Εφόσον οι περιοδοντικές παθήσεις είναι λοιμώξεις, η αντιμετώπισή τους είναι «αντιμικροβιακή» θεραπεία. Αυτό δεν συνεπάγεται λήψη αντιβίωσης (κάτι που γίνεται μόνο σε οξείες καταστάσεις), αλλά ότι πρέπει τα δόντια να «καθαρίστούν» κάτω από τα ούλα και στην συνέχεια ο ασθενής οφείλει να ελέγχει την στοματική υγιεινή του και συνεπώς την συντήρηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας. Η θεραπεία πραγματοποιείται ανά τεταρτημόριο και πάντα κάτω από τοπική αναισθησία. Περιλαμβάνει τις ριζικές αποξέσεις για την απομάκρυνση της υποουλικής τρυγίας και πλάκας και όπου κρίνεται απαραίτητο χειρουργική παρέμβαση για ελάττωση των θυλάκων και τη διαμόρφωση ενός υγιούς στοματικού περιβάλλοντος.

Πολύ σπάνια. Μόνο όταν αναπτύσσεται κάποια οξεία κατάσταση με συγκέντρωση πύου (απόστημα). Οι ασθενείς συνήθως διαμαρτύρονται για αίσθημα «φαγούρας», και αναφέρουν οτι «θέλω να ματώσω τα ούλα μου για να ησυχάσω».

Οι περιοδοντικές παθήσεις εκδηλώνονται με αιμορραγίες και πρήξιμο των ούλων. Η φλεγμονή είναι μια διαδικασία καταστροφής- αποδόμησης ιστών. Ανάμεσα στα προϊόντα αυτής της προϊούσας καταστροφής είναι το μεθάνιο και θειούχες ενώσεις που παρουσιάζουν έντονη και χαρακτηριστική κακοσμία που δεν «κρύβεται» με στοματοπλύσεις.

Σε περιπτώσεις προχωρημένης περιοδοντίτιδας δημιουργούνται θύλακες. Αυτές είναι ουλικές κρύπτες γύρω από τα δόντια. Λόγω της καταστροφής του οστού που στηρίζει τα δόντια και εφόσον τα ούλα δεν υποχωρήσουν τότε μεταξύ του οστού και της παρυφής των ούλων δημιουργείται αυτή η κρύπτη(θύλακος). Εκεί δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων που είναι υπεύθυνα για τις περιοδοντικές νόσους, αφού η απομάκρυνσή τους από βαθείς θυλάκους είναι από δύσκολη έως αδύνατη για τον ασθενή. Όταν τα μικρόβια αποκτήσουν μια κρίσιμη μάζα λοιμογόνου δράσης προκαλείται ένα εντοπισμένο μικροαπόστημα που καταστρέφει μέρος της στήριξης του δοντιού με συνέπεια την υποχώρηση του οστού. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται με τελική εξέλιξη την απώλεια του δοντιού.

Εάν το βάθος των θυλάκων είναι μεγάλο θα πρέπει να γίνει ελάττωση τους. Υπολογίζεται ότι σε μία προχωρημένη περιοδοντίτιδα η συνολική έκταση των θυλάκων αντιστοιχεί με την έκταση της παλάμης μας καλυμμένη με εκατομμύρια μικρόβια. Με τη χειρουργική αντιμετώπιση επιτυγχάνουμε τρεις στόχους. Πρώτον, αποκτούμε άμεση οπτική πρόσβαση για τον καθαρισμό των δοντιών, δεύτερον, ελάττωση του βάθος των ουλικών κρυπτών και συνεπώς των συνθηκών ανάπτυξης παθογόνων μικροβίων και τρίτον, διευκόλυνση του καθαρισμού των δοντιών από τον ασθενή. Σε μία απόξεση (συντηρητική θεραπεία) αυτός ο καθαρισμός πραγματοποιείται χωρίς ορατότητα.

Τα laser λειτουργούν με μία ακτινοβολία υψηλής ενέργειας. Υπάρχουν πολλών ειδών laser με πολλές διαφορετικές ιδιότητες, κάτι που καθιστά δύκολη την επιλογή του σωστού laser. Επιπλέον έχουν ενοχοποιηθεί για πρόκληση εγκαυμάτων στους ιστούς. Τέλος όσον αφορά στην απολύμανση της οδοντικής επιφάνειας, έχει αποδειχθεί ότι τα laser δεν υπερτερούν έναντι των συμβατικών μεθόδων απολύμανσης. Συνεπώς η χρήση τους κρύβει κινδύνους χωρίς να προσφέρει κανένα πλεονέκτημα.

Εξαρτάται από τους χειρουργικούς χειρισμούς. Συνδέεται με το κατά πόσο υπάρχει πραγματική ανάγκη για χειρουργείο, πόσο εκτεταμένη είναι η χειρουργική διάνοιξη και πόσο προσεκτική η συνολική προσέγγιση της περιοχής.

Βεβαίως. Εάν υπάρχει ένας μεμονωμένος μεγάλος θύλακος τότε η αντιμετώπιση μπορεί να είναι πολύ εντοπισμένη. Ωστόσο η χειρουργική παρέμβαση σε μικρούς θυλάκους μπορεί να προκαλέσει ενοχλητικές υφιζήσεις και πρέπει να αποφεύγεται.

Όχι υποχρεωτικά! Πολλές φορές η υποχώρηση μπορεί να οφείλεται σε τραυματικό τρόπο βουρτσίσματος σε συνδυασμό με ανατομικά λεπτά ούλα.

Η νόσος περιοδοντίτιδα, όπως αναφέραμε, χαρακτηρίζεται από καταστροφή του οστού που στηρίζει τα δόντια. Αυτή η διαδικασία προκαλεί επίσης και καταστροφή των ούλων. Αυτά υποχωρούν σταδιακά. Το μέγεθος της υποχώρησης εξαρτάται από ανατομικούς λόγους. Δηλαδή στο ίδιο μέγεθος οστικής καταστροφής ένα άτομο μπορεί να έχει σημαντική υποχώρηση ούλων και μικρούς θυλάκους και ένα άλλο άτομο λιγότερη υποχώρηση ούλων αλλά μεγαλύτερους θυλάκους.

Η απάντηση είναι όχι! Στόχος της θεραπείας είναι να σταματήσει την περαιτέρω εξέλιξη της ασθένειας. Δεν είναι εφικτό να αποκατασταθούν οι χαμένοι ιστοί παρά μόνο πολύ εντοπισμένα και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Όχι. Τα κενά έχουν δημιουργηθεί γιατί έχει υποχωρήσει η φλεγμονή και το πρήξιμο μετά τη θεραπεία. Τα ούλα αποκτούν φυσιολογικό χρώμα και υφή και συρρικνώνονται για να πλησιάσουν το υποκείμενο κόκκαλο. Αυτή είναι η φυσιολογία της επούλωσης!

Μπορεί! Όχι με πλαστική χειρουργική αλλά με μικρά συγκολλούμενα σφραγίσματα (bonding) στις παρακείμενες οδοντικές επιφάνειες μεταξύ των δοντιών. Πάντα όμως πρέπει να υπάρχει ένα κενό για να καθαρίζονται τα δόντια με το μεσοδόντιο βουρτσάκι.

Η οστική καταστροφή που επιφέρει μία περιοδοντική νόσος είναι δυστυχώς αποτέλεσμα μη αντιστρεπτό. Η θεραπεία έχει σαν στόχο την αναχαίτιση της νόσου και τη δημιουργία συνθηκών υγείας. Επομένως οι επιπτώσεις μιας περιοδοντίτιδας όπως τα κενά μεταξύ των δοντιών ή η υποχώρηση των ούλων, δεν επανέρχονται μετά τη θεραπεία αφού το απολεσθέν οστό δεν είναι δυνατό να αναγεννηθεί. Σε πολλές περιπτώσεις ο ασθενής αισθάνεται ακόμη μεγαλύτερα τα κενά μεταξύ των δοντιών του αφού με τη θεραπεία υποχωρεί η φλεγμονή και μαζί το οίδημα των ούλων.

Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ καρδιοπάθειας και περιοδοντίτιδας, καθώς και περιοδοντίτιδας και σακχαρώδους διαβήτη. Είναι γνωστό ότι τα παθογόνα μικρόβια της περιοδοντίτιδας μπορεί να συμβάλλουν στο σχηματισμό αθηρωματικών πλακών. Είναι αντιληπτό ότι τα παθογόνα αυτά μικρόβια του στόματος τα καταπίνουμε και συνεπώς μπορούν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος. Οι επιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθούν σε απομακρυσμένα σημεία του σώματος. Φανταστείτε τις συνέπειες ενός χρόνιου και συνεχούς ερεθισμού.

Καταρχήν θα πρέπει να γίνει θεραπεία. Η ελάττωση της φλεγμονής θα ελαττώσει την κινητικότητα των δοντιών! Εκτός αυτού και με βάση έναν εμπειρικό κανόνα εάν αυτή η κινητικότητα των δοντιών δεν επηρεάζει στην καθημερινή λειτουργία (μάσηση κυρίως) δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχουν διάφορες μέθοδοι ακινητοποίησης πολλών δοντιών μεταξύ τους για να ελαττωθεί αυτή η κινητικότητα. Επιπλέον πραγματοποιείται προσαρμογή τους στο συγκλεισιακό σύστημα του στόματος ώστε να μη δέχονται υπέρμετρες μασητικές δυνάμεις. Συνήθως αυτές οι μέθοδοι είναι μη παρεμβατικές, δεν χρειάζετε δηλαδή να τροχίσουμε δόντια!

Κύριο πρόβλημα των περιοδοντικών ασθενών είναι τα κενά που δημιουργούνται μεταξύ των δοντιών. Το αισθητικό αυτό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με το “κλείσιμο” αυτών των διαστημάτων κυρίως με όψεις ρητίνης (bonding). Όταν τα κενά αυτά εντοπίζονται στα οπίσθια δόντια και εφόσον συντρέχουν και άλλοι λόγοι (κακότεχνες εμφράξεις, εκτεταμένες τερηδόνες), δεν είναι λίγες οι φορές που αποφασίζεται προσθετική αποκατάσταση. Πρέπει όμως να υπογραμμιστεί, ότι ιδιαίτερα για τις οπίσθιες περιοχές τα κενά αυτά εφόσον δεν δυσκολεύουν τη μάσηση και τη λειτουργία του στόματος, είναι απαραίτητα για την εύκολη απομάκρυνση μικροβιακών παραγόντων από τον ασθενή.

Ο ασθενής από την έναρξη της θεραπείας εκπαιδεύεται στην εφαρμογή σωστής στοματικής υγιεινής. Εκτός από την κατάλληλη τεχνική βουρτσίσματος, κυρίαρχη θέση στα μέσα διατήρησης του αποτελέσματος και πρόληψης υποτροπής της νόσου έχουν τα μεσοδόντια βουρτσάκια. Τα μεσοδόντια βουρτσάκια έχουν πρόσβαση στις επιφάνειες που δεν μπορεί να προσεγγίσει η οδοντόβουρτσα με το κλασσικό βούρτσισμα. Αυτές είναι οι επιφάνειες ανάμεσα σε παρακείμενα δόντια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας δίνονται συμβουλές για την σωστή τήρηση των μέτρων στοματικής υγιεινής. Τέλος, σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα επανελέγχων σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να αξιολογείται η εξέλιξη ή μη της περιοδοντίτιδας.

Δυστυχώς όχι. Η θεραπεία αναστέλλει την εξέλιξη της νόσου αλλά για να είναι μόνιμα τα αποτελέσματα πρέπει κάθε άτομο να συνειδητοποιήσει την σημασία της στοματικής υγιεινής (βούρτσιμα- μεσοδόντια βουρτσάκια), τις επιπτώσεις του καπνίσματος και την ανάγκη για τακτικούς επανελέγχους και καθαρισμούς των δοντιών. Θα πρέπει να είναι μια συνεχής προσπάθεια που ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει στον κάθε ασθενή.

Όχι, οι λοιμώξεις αυτές δεν μεταδίδονται. Ωστόσο δεν είναι ευχάριστο να ζεις με κάποιον που έχει στοματική κακοσμία και σίγουρα δεν είναι καλό μάθημα για τα παιδιά μας μια αδιάφορη προσέγγιση της προσωπικής μας καθαριότητας και συνεπώς της υγείας του στόματός μας!

Η αντίληψη της αισθητικής για το κάθε άτομο είναι διαφορετική. Η αισθητική οδοντιατρική διέπεται απο ορισμένους κανόνες. Παρόλα αυτά επειδή η αισθητική είναι υποκειμενική, η συνεργασία μεταξύ ασθενούς και οδοντιάτρου είναι απαραίτητη ώστε να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Πολλές φορές για το ίδιο πρόβλημα μπορεί να υπάρχουν ποικίλες λύσεις διαφορετικού κόστους. Ένα κοντό δόντι μπορεί να αποκατασταθεί στο μέγεθος που θέλουμε με διαφορετικές προσεγγίσεις: με συγκολλούμενη πρόσθεση, με τρόχισμα και πορσελάνινη όψη, με ολοκεραμική κάλυψη ή ακόμα και μεταλλοκεραμική στεφάνη. Αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις είναι διαφορετικού κόστους! Η φιλοσοφία του ιατρείου μας είναι οι όσο το δυνατό πιο συντηρητικές παρεμβάσεις!

Σε κάθε ιατρείο υπάρχει διαφορετική φιλοσοφία για την άσκηση της οδοντιατρικής πράξης. Η αισθητική είναι κατ’ εξοχήν αντικείμενο διαφορετικής προσέγγισης! Στο ιατρείο μας δε μπορεί να γίνει αισθητική χωρίς τη θεραπεία των νόσων των ούλων (περιοδοντικές παθήσεις) και των δοντιών (τερηδόνες).

Η δεύτερη προσέγγιση είναι η όσο το δυνατό μικρότερη παρέμβαση. Δόντια που τροχίζονται δεν αποκαθίστανται ξανά στο φυσιολογικό τους. Δόντια που τροχίζονται μπορεί να αναπτύξουν ευαισθησίες- πόνους και να καταλήξουν με ενδοδοντικές θεραπείες. Συνεπώς μικρή ορθοδοντική-μικρές μετακινήσεις αλλά καίριες – συγκολλητικές τεχνικές αποτελούν τη βασική μας προσέγγιση. Μια προσέγγιση που δε θέλει να δημιουργήσει ψεύτικα χαμόγελα τύπου Hollywood! Φυσικά, όταν απαιτείται, λόγω άλλων προβλημάτων, πιο προχωρημένες τεχνικές είναι απαράιτητη…

Αποτελεί μια μορφή ορθοδοντικής θεραπείας που στηρίζεται σε προσχεδιασμό του τελικού αποτελέσματος. Με τεχνικές CAD-CAM κατασκευάζονται διαφανείς νάρθηκες που μετακινούν αντίστοιχα τα δόντια. Οι νάρθηκες αντικαθίστανται κάθε 15 μέρες. Κάθε καινούργιος νάρθηκας μετατοπίζει τα δόντια μερικά χιλιοστά και έτσι σε ένα διάστημα 6-12 μηνών, αναλόγως της επιθυμητής μεταβολής ολοκληρώνεται η θεραπεία.
Ο στόχος μας είναι η χρήση της μεθόδου για μικρές μετακινήσεις σε ενήλικες ασθενείς που επιθυμούν συνδυασμό αισθητικής και ορθοδοντικής. Με αυτόν τον τρόπο δε χρειάζονται σιδεράκια και σύρματα. Αυτοί οι νάρθηκες πρέπει να «φοριούνται» όλο το 24ωρο με διακοπή για το φαγητό. Εάν φορεθούν λιγότερες ώρες θα καθυστερήσει η ολοκλήρωση της θεραπείας. Για μικρές μετακινήσεις αρκούν μέχρι 14 νάρθηκες που σημαίνει 6-7 μήνες.

Παρά την υψηλή τους αισθητική οι ολοκεραμικές στεφάνες/γέφυρες έχουν σχετικά μειωμένη αντοχή. Ενδείκνυνται βασικά για πρόσθια δόντια και για μικρές σε έκταση αποκαταστάσεις. Όταν υπάρχουν συγκλεισιακά προβλήματα ή ασκουνται ιδιαίτερα έντονες μασητικές δυνάμεις (παραλειτουργικές έξεις όπως ο βρουξισμός, πολύ ισχυρό μασητικό σύστημα ασθενούς κ.ά) προτιμούμε τις μεταλλοκεραμικές.

Η όψη πορσελάνης από τη στιγμή που θα κολληθεί μόνιμα στο δόντι, για να αφαιρεθεί πρέπει να καταστραφεί και να γίνει εκ νέου μια άλλη, καθώς το δόντι έχει τροχιστεί και δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει.
Σε ότι αφορά στην όψη ρητίνης, προκειμένου να αφαιρεθεί τροχίζεται η ρητίνη και το δόντι μένει άθικτο όπως ακριβώς ήταν πριν τοποθετηθεί η όψη.

Η λεύκανση είναι η οδοντιατρική πράξη μέσω της οποίας βελτιώνεται η λευκότητα του δοντιού. Πρόκειται για χημική διαδικασία που ουσιαστικά επιτυγχάνει τον αποχρωματισμό και την εξάλειψη των χρωματικών λεκέδων της αδαμαντίνης του δοντιού. Εφαρμόζεται μετά από καθοδήγηση του οδοντιάτρου και πραγματοποιείται με τους εξής τρόπους.

Η λεύκανση είναι μία ασφαλής, συντηρητική και σχετικά ανώδυνη διαδικασία. Η δράση της περιορίζεται στον αποχρωματισμό των χρωματικών λεκέδων της αδαμαντίνης (σμάλτο). Το ενδεχόμενο εμφάνισης ευαισθησίας σε ορισμένους ασθενείς, ιδιαίτερα σε θερμικά ερεθίσματα (κρύο- ζεστό), κατά τη διάρκεια της λεύκανσης αποτελεί μία φυσιολογική αντίδραση του δοντιού η οποία μπορεί να περιοριστεί μετά από οδηγίες του οδοντιάτρου.

Η διάρκεια του αποτελέσματος της λεύκανσης κυμαίνεται κατά μέσο όρο από ένα έως πέντε χρόνια και εξαρτάται κυρίως από τις διατροφικές συνήθειες του ασθενούς. Η κατανάλωση τροφών και ποτών πλούσιων σε χρωστικές καθώς και το κάπνισμα μπορούν να αλλοιώσουν πιο σύντομα το αποτέλεσμα της λεύκανσης. Επαναληπτικές διαδικασίες συντήρησης του αποτελέσματος μπορούν να πραγματοποιηθούν ανά χρόνο.

Η λεύκανση αποτελεί μία θεραπεία κατάλληλη για τους περισσότερους ασθενείς που επιθυμούν να βελτιώσουν την αισθητική του χαμόγελού τους. Αντενδείξεις παρουσιάζονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών όπως ασθενείς με τερηδόνες, εκτεταμένη αποκάλυψη ριζών, προβληματικές εμφράξεις, αλλεργία στα λευκαντικά υλικά, στοματολογικές παθήσεις, ανήλικοι, γυναίκες σε εγκυμοσύνη.

Το υλικό της λεύκανσης έχει δράση μόνο σε επιφάνεια αδαμαντίνης και όχι σε οποιοδήποτε άλλο τεχνητό υλικό (ρητίνη, πορσελάνη, αμάλγαμα).