Οδοντικά Εμφυτεύματα | Αισθητική Οδοντιατρική
Περιοδοντολογία | Δρ. Γιώργος Μακρής & Συνεργάτες

Τί είναι οι περιεμφυτευματικές παθήσεις;

Αυτές είναι φλεγμονές που αναπτύσσονται γύρω από τα εμφυτεύματα. Μπορεί να προσβάλλουν μόνο τα ούλα που περιβάλουν τα εμφυτεύματα, αλλά μπορεί και να επεκτείνονται βαθιά στο κόκκαλο με καταστροφή της οστικής στήριξης του εμφυτεύματος. Είναι κάτι αντίστοιχο των περιοδοντικών παθήσεων αλλά εξελίσσονται πολύ γρηγορότερα και η φλεγμονή είναι πολύ πιο έντονη και επίμονη.

Ποια είναι τα συμπτώματα; Πόσο συχνές είναι;

Μπορεί να υπάρχει έντονη αιμορραγία, πρήξιμο των ούλων απόστημα ή συρίγγιο και ακόμη και έντονος πόνος. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι αφορούν κατά μέσο όρο το 10% των εμφυτευμάτων και συνήθως επικεντρώνονται σε ορισμένα άτομα που σημαίνει ότι για αυτά τα άτομα θα είναι μία συνολική απώλεια των εμφυτευμάτων!

Γιατί προκαλούνται οι περιεμφυτευματικές παθήσεις;

Υπάρχουν τρεις βασικές αιτίες. Η πρώτη είναι η παραμελημένη στοματική υγιεινή, η καθημερινή υποχρεωτική φροντίδα δηλαδή του στόματός σας που μπορεί να έχει σχέση όμως με τον τρόπο τοποθέτησης και αποκατάστασης των εμφυτευμάτων. Η δεύτερη είναι ένα ιστορικό περιοδοντικής νόσου δηλαδή περιοδοντική πάθηση που δεν θεραπεύτηκε απο τον γιατρό σας όταν τοποθετήθηκαν τα εμφυτεύματα με αποτέλεσμα να προσκολληθούν μικρόβια της περιοδοντίτιδας στην επιφάνεια των εμφυτεύματων. Τρίτος παράγοντας είναι ο τρόπος αποκατάστασης από το γιατρό (το είδος του εμφυτεύματος-η θέση τους στο τόξο, δηλαδή πού και πώς τοποθετήθηκαν και τέλος η ποιότητα της περιεμφυτευματικής προσθετικής.)

Ας δούμε κάποια άσχημα παραδείγματα εμφυτευματικής αποκατάστασης που παραπέμφθηκαν στο ιατρείο μας για θεραπεία περιεμφυτευματικής πάθησης.

Ακόμη και ένα άπειρο μάτι θα μπορούσε να καταλάβει:

1. Πόσα πολλά εμφυτεύματα έχουν τοποθετηθεί χωρίς λόγο με αποτέλεσμα τα αντίστοιχα δόντια να βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους έτσι ώστε να είναι αδύνατο στον ασθενή να τα καθαρίσει αποτελεσματικά με φυσικό αποτέλεσμα την πρόκληση περιεμφυτευματικής λοίμωξης.
2. Πόσο προχωρημένη είναι η περιεμφυτευμτική λοίμωξη, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την εκτεταμένη οστική καταστροφή.
3. Πόσο πρόχειρη είναι η υπερκατασκευή το προσθετικό δηλαδή μέρος.

Ποια είναι η αιτία πρόκλησης των περιεμφυτευματικών παθήσεων;

Οι περιεμφυτευματικές παθήσεις είναι λοιμώξεις, είναι αποτέλεσμα δηλαδή μικροβιακών συναθροίσεων περιφερικά των εμφυτευμάτων. Ξεκινάει λοιπόν μια φλεγμονή (μια αντίδραση δηλαδή του ανθρώπου στην μικροβιακή παρουσία).Σε δεύτερη φάση η φλεγμονή περνάει πιο βαθιά και καταστρέφει την οστική στήριξη των εμφυτευμάτων.

Υπάρχει θεραπεία της περιεμφυτευματικής πάθησης;

Υπάρχει!

Απαιτείται και πάλι «συνολική αντιμετώπιση». Δηλαδή:

1. Θεραπεία της φλεγμονώδους κατάστασης όλου του στόματος συμπεριλαμβανομένων και των δοντιών.
2. Εκμάθηση σωστής στοματικής υγιεινής (υπόδειξη πού βρίσκονται τα εμφυτεύματα, πώς χρησιμοποιούνται τα μεσοδόντια βουρτσάκια, πώς χρησιμοποιείται το super floss)
3. Μετατροπή της προσθετικής αποκατάστασης. Διάνοιξη των διαστημάτων μεταξύ των δοντιών για ευκολότερο καθαρισμό των εμφυτευμάτων.
4. Χειρουργική διάνοιξη στα εμφυτεύματα που παρουσιάζουν εκτεταμένη καταστροφή του οστού περιφερικά για να αφαιρεθούν οι φλεγμαινώδεις ιστοί και να γίνει μηχανικός και χημικός καθαρισμός των εμφυτευμάτων.
5. Εφαρμογή χειρουργικών τεχνικών αναγέννησης οστού με οστικά μοσχεύματα και μεμβράνες εφόσον αυτό είναι δυνατό.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης;

Ανάλογα με τη βαρύτητα της περίπτωσης και το ιστορικό θα πρέπει να γίνεται έλεγχος και συντήρηση της περιεμφυτευματικής εργασίας 2-3 φορές το χρόνο. Όπως και επίσης επανάληψη των οδηγιών στοματικής υγείας ανάλογα με τισ ανάγκες του κάθε ατόμου.

Δείτε ενδεικτικά περιστατικά

Περιστατικό 1

Η κυρία αυτή ήρθε στο ιατρείο μας με πολύ πόνο και πρήξιμο στην άνω γνάθο. Είχε τοποθετήσει εμφυτεύματα πριν από 4 χρόνια. Μας δήλωσε ότι είχε χάσει ένα εμφυτεύματα στην κάτω γνάθο πριν από 2 χρόνια (γι’ αυτό και από την μια μεριά της κάτω γνάθου λείπουν δόντια). Η ακτινογραφία της έδειχνε μεγάλες οστικές καταστροφές περιφερικά των εμφυτευμάτων βέλη 1 2 3 φωτο 1. Όταν αφαιρέσαμε τη γέφυρα της φωτο 2 βγήκε αυτόματα (δηλαδή χωρίς αναισθησία) το εμφύτευμα No3. Στη φωτο 3 βλέπει κανείς το πρήξιμο από τα εμφυτεύματα No1 και No2 τα οποία κουνιούνται και αναδύεται πύο. Τα εμφυτεύματα αυτά έχουν χάσει την ενσωμάτωση τους και πρέπει να εξαχθούν. Ένα δόντι που είχε μείνει στη γέφυρα έχει τερηδονιστεί και μετακινηθεί προς το εμφύτευμα No2. Δυστυχώς για την κυρία αυτή θα πρέπει να αφαιρεθούν τα εμφυτεύματα No1 και No2 και το τερηδονισμένο δόντι και τότε η μόνη προσθετική αποκατάσταση που μπορεί να έχει είναι μια ολική οδοντοστοιχία, εκτός και εάν προχωρήσει σε καινούργια διαδικασία τοποθέτησης εμφυτευμάτων.

Τι έφταιξε;

1. Κακή χειρουργική τεχνική (προσέξτε τα εμφυτεύματα No2 και No3 πόσο κοντά βρίσκονται το ένα με το άλλο)
2. Επιλογή εμφυτευμάτων (ο τύπος των εμφυτευμάτων είναι διαφορετικός. Έχει 4 ειδών διαφορετικά εμφυτεύματα και η ίδια δεν γνωρίζει την ταυτότητά τους)
3. Κακή προσθετική αποκατάσταση. Μπορεί κανείς να δει τα χοντροκομμένα κολοβώματα
4. Ανυπαρξία ελέγχου σε αυτά τα 4-5 χρόνια
5. Η στοματική της υγιεινή ήταν δύσκολο να πραγματοποιηθεί γιατί η προσθετική της ήταν κακοκατασκευασμένη

Συμπέρασμα: Η επιτυχία μιας εμφυτευματικής εργασίας είναι τεχνικά και βιολογικά πολύ ευαίσθητη και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Είναι κρίμα για τον κάθε ασθενή τόσος χρόνος κόπος και οικονομική επιβάρυνση να χαθούν λόγω κακής επιλογής γιατρού.

Περιστατικό 2

Η τέλεια καταστροφή!
Η κυρία αυτή πριν από 6 χρόνια έβαλε 14 εμφυτεύματα (πολλαπλασιάστε το κόστος ανά εμφύτευμα και θα καταλάβετε το ύψος της δαπάνης). Στην ακτινογραφία σημειώνεται που βρίσκεται τώρα το κόκκαλο και με την άσπρη γραμμή που θα έπρεπε να βρισκόταν. Το αποτέλεσμα πρήξιμο, πόνος, αντιβιοτικά και ξανά πάλι πρήξιμο, πόνος και αντιβιοτικά.

Πολλά από τα εμφυτεύματα αυτά πρέπει να αφαιρεθούν.

Τι έφταιξε;

1. Είναι προφανές ότι ο αριθμός των εμφυτευμάτων είναι υπερβολικός. Μεταξύ τους υπάρχει ελάχιστο κόκκαλο και οποιαδήποτε μικρή φλεγμονή θα προκαλέσει την απογύμνωση των εμφυτευμάτων από την απώλεια της στήριξης τους.
2. Η χειρουργική μεθοδολογία δηλαδή τοποθετημένα άναρχα και χωρίς κανένα σχέδιο.
3. Προσθετική αποκατάσταση προβληματική για το συστηματικό καθαρισμό τους.

Συμπέρασμα: Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς τέτοια περιστατικά με τόσο προφανή αιτιολογία χειρουργικής και προσθετικής αντιμετώπισης. Με άλλα λόγια ιατρικής ευθύνης, αλλά και λανθασμένη επιλογή θεράποντος ιατρού.

Περιστατικό 3 και 4

Δύο διαφορετικά περιστατικά εμφυτευμάτων με την ίδια λογική. Τοποθέτηση μεγάλου αριθμού εμφυτευμάτων σε θέσεις που θα μπορούσε κανείς να τοποθετήσει μόνο ένα. Μικρά διαστήματα μεταξύ τους που είναι αδύνατα να καθαριστούν από τον ασθενή. Είναι ενδιαφέρον ότι και στα δύο περιστατικά το επίπεδο του οστού είναι πολύ πιο προχωρημένο στα εμφυτεύματα πάρα στα δόντια.

Συμπέρασμα: Άγνοια ή προσδοκία κέρδους από μέρους του θεράποντα ιατρού έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Η εξέλιξη της περιεμφυτευματικής καταστροφής είναι πιο γρήγορη και εκτεταμένη από την περιοδοντική αντίστοιχη κατάσταση του ασθενή. Συνεπώς η τοποθέτηση εμφυτευμάτων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα πολύ πιο σημαντικά από αυτά που μπορεί να προκύψουν με τα δόντια εφόσον δεν δοθεί η κατάλληλη προσοχή από την τοποθέτηση του εμφυτεύματος μέχρι την αποκατάσταση του.Πράγματι, η οστική καταστροφή στα εμφυτεύματα μπορεί να είναι πολύ πιο εκτεταμένη, λόγω κακής ιατρικής παρέμβασης. Η λειτουργία των εμφυτευμάτων είναι πολύ πιο ευαίσθητη από αυτήν των δοντιών στο ίδιο στόμα. Δυστυχώς τα περιστατικά αυτά είναι πολλά και η αντιμετώπιση τους είναι πολύ δύσκολη. Και δυστυχώς τον τελευταίο καιρό καταλήγουν στα δικαστήρια!